KOŚCIÓŁ | PPOŻ

W XIX wieku kościół parafialny Narodzenia Najświętszej Maryi Panny nie potrafił pomieścić wiernych rozwijających się Mysłowic. Parafia mysłowicka w 1858r. liczyła już 9000 wiernych. Patron kościoła z rodziny Thiele-Winkler zgodził się na dotowanie budowy nowego kościoła pod warunkiem przekazania kościoła Narodzenia NMP protestantom. Ks. Proboszcz L. Markiefka przystał na ten warunek, lecz wierni nie mieli zamiaru oddawać starego kościoła protestantom. Po śmierci Księdza Markiefki 29 marca 1859r. następca został ks. Troska, który nie podjął budowy nowego kościoła, w testamencie pozostawił 400 talarów, jako wsparcie budowy.

Następca ks. Troski, ks. Eduard Kleemann, zaczął zbierać fundusze i dokładał wszelkich starań, aby nowy kościół został jednak wybudowany. Między innymi to było powodem, że nie dopuścił w 1872 r. do oddzielenia Brzezinki od Mysłowic i przeszkodził w budowie nowego kościoła w Brzezince. Liczył na to, że ofiary i podatki z Brzezinki zostaną przeznaczone na budowę kościoła w Mysłowicach. Sprawa budowy została odłożona z powodu wybuchu kulturkampfu.

Po osłabnięciu polityki kulturkampfu, ks. Eduard Kleemann, 28 lipca 1881 r. przesłał władzom rejencji opolskiej uchwałę zarządu kościelnego i wniosek o zapomogę z państwowych funduszy. Władze rejencji odmówiły. Ks. Kleemann mimo to podjął pierwsze starania; zlecił architektowi Bergerowi w Bytomiu zrobienie planów architektonicznych kościoła. Architekt przygotował projekt kościoła w stylu neogotyckim, którego budowa miała kosztować 260 000 marek niemieckich. W październiku 1883 r. projekt architektoniczny wraz z uchwałą zarządu został przesłany patronowi. Patron zwlekał z wywiązaniem się z obowiązku wspomagania finansowego budowy kościoła. Dopiero w 1887 r. pod presją władz rejencji opolskiej zgodził się na dofinansowanie. Budowa kościoła została zakończona w 1891 r. 17 września 1891 r. kościół został poświęcony przez ks. dziekana Józefa Michalskiego z Lipin, a latem 1895 r. kościół został konsekrowany przez biskupa wrocławskiego kardynała Georga Koppa.